Jedyna wiosna, na jaką można liczyć

Śnieg pada.

Zima nie przejęła się wcale a wcale Pomponem Starszym, chodzącym od okna do okna i ostrzegawczo kiwającym palcem z potępiającym "Ti, ti, ti!!!" na ustach.

Nawet Królowa Matka - ta Królowa Matka, która jest zimolubna, której synapsy w mózgu przepalają się przy +25 stopniach Celsjusza, a ciało odmawia współpracy i staje się zdolne jedynie do bezmyślnego i bezproduktywnego zalegania gdziekolwiek, gdzie można liczyć na chłodniejszy powiew - otóż nawet ona ma dość.

I dlatego urodzinowe ciasto Pana Małżonka (tak, Czytelniku, Pan Małżonek urodził się wiosną, w piękny, słoneczny dzień, gdy świat pysznił się świeżo rozkwitłym kwieciem wokół którego krzątały się, brzęcząc pracowicie, przeróżne pożyteczne owady i zapylały, cholera jasna psiakrew) w tym roku wygląda tak:

I nie, to nie jest tort, tylko trywialne ciasto z colą, które w dodatku nie wyrosło z jednej strony, jest krzywe, nieestetyczne i nie mogłoby zadawać szyku na żadnym prawdziwie aliganckim i wykwintnym stole, co Królowa Matka ma gdzieś, bo i tak cała para poszła w ugniatanie pszczółek (jedynych, jakie można ujrzeć tej, pożal się Boże, wiosny) i wciskanie w nie skrzydełek tak, żeby nie popękały...

oraz wykonywanie z zaciętym wyrazem twarzy i niemal mściwie sporej ilości kwiecia z lukru królewskiego, który jej wyszedł trochę za luźny, i co z tego, skoro (tu: patrz - uwaga na temat tegorocznych pszczółek)...

a w dodatku musiała się w czasie produkcji opędzać od obu kotów i obu Pomponów płonących chęcią pomocy niczym step w czasie wyjątkowo gorącego lata (Królowa Matka wie z lektur, że wyjątkowo gorące pory roku istnieją gdzieś daleko, daleko, baaardzo daleko, w szerokim świecie, chociaż możliwe, że są mitem. Jak syreny. Albo król Artur. Albo garniec złota na końcu tęczy).

A teraz, po dopełnieniu obowiązku, jaki przystoi każdej Czułej Małżonce, Królowa Matka idzie się owinąć w jakies koce, opić gorącą herbatą i zignorować Dziatwę, co jest jedynym sposobem na to, by nie zacząć się na niej wyżywać z powodu tej wiosny, której nie ma.

I taka zahibernowana Królowa Matka pozostanie aż do chwili, gdy TA CHOLERNA WIOSNA wreszcie nadejdzie.

Co przecież nastąpi.

Źródło

Chyba.

Źródło