Zapiski z Domu Zarazy

Czyli jak przedłużyć sobie ferie.

Na początku dopadło Potomka Młodszego. Dosłownie na początku, w weekend poprzedzający ferie. Wrócił ze szkoły pełen planów na nadchodzące wolne dni, po czym wieczorkiem plany się rypły, Dziecię zamiast u Mamusi Tatusia (która planów miała jeszcze więcej niż oba Potomki razem wzięte) wylądował u lekarza, a potem został uziemiony we własnym domu, w ciepełku, z zaleceniem nie przegrzewania się, nie wychładzania się, i z dużą ilością płynów pod ręką.

Królowa Matka zaś zostala uszczęśliwiona informacją, że na tym jednym to sie nie skończy, o, nie.

Dni mijały, ferie osiągnęły półmetek, Potomek Młodszy czuł się wyraźnie lepiej i gdy Królowa Matka już, już zaczynała się cieszyć, że jednak, wbrew apokaliptycznym wizjom lekarzy oraz wszystkich jej znajomych skończy się na tym jednym, Zaraza dopadla Potomka Starszego.

Ale jak!!!

O ile Potomek Młodszy został łaskawie potraktowany przez Zarazę, Potomek Starszy wyglądał po-twor-nie. Wyglądał tak, że właściwie Królowa Matka, unikająca, jak wiadomo, publikowania zdjęć swoich Potomków na blogu (a przynajmniej takich zdjęć, które umożliwialyby identyfikację) moglaby Potomka Starszego spokojnie okazać światu. Widać go pod objawami Zarazy i tak nie było.

Mając dwie zaatakowane jednostki Królowa Matka zaczęła oglądać uważniej niż zwykle Pompony i, tak! Doczekała się! Wczoraj padły Ostatnie Przyczółki Domu w Dziczy, przy czym Przyczółek zwany na potrzeby tego bloga Pomponem Starszym padł wyjątkowo spektakularnie, Najstarszy Braciszek mógłby mu, że tak Królowa Matka użyje błysku poetyckiej metafory, te zarażone buciki pucować, i zrbiło się ogólnie wesolutko i przyjemnie, a Królowa Matka caluśkie ferie zamiast tego

miała to

 

i nadal będzie tak miała.

Przynajmniej przez następny tydzień.