Tęczowo

To jest pryzmat:

Źródło

Powyższa ilustracja pokazuje rozszczepienie światła na pryzmacie, które to rozszczepienie jest wynikiem ogólniejszego  zjawiska zwanego dyspersją, określającego zjawiska zachodzące dla fal na skutek zależności prędkości rozchodzenia się fali w ośrodku od częstotliwości fali. Jako pierwszy zjawisko zaobserwował sir Isaac Newton badając rozszczepienie światła słońca. Obraz uzyskany dzięki dyspersji pozwala na pomiar widma fali świetlnej. Gdyby ktoś miał braki w wiedzy z szóstej klasy szkoły podstawowej, może sobie w Wikipedii o zjawisku poczytać.

Skutkiem rozszczepienia światła jest tęcza,  

– zjawisko optyczne i meteorologiczne występujące w postaci charakterystycznego wielobarwnego łuku, widocznego, gdy Słońce oświetla krople wody. Tęcza powstaje w wyniku rozszczepienia światła, załamującego się wewnątrz kropli wody (np. deszczu) o kształcie zbliżonym do kulistego. Powyższa uwaga o wiedzy z podstawówki i Wikipedii pozostaje w mocy.

Ta poniżej to też jest tęcza, i to nie byle jaka:

Mozaika z Katedry Św.Marka, Wenecja

I ustanawiam przymierze moje z wami, że już nigdy nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nigdy nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.
Potem rzekł Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja ustanawiam między mną a między wami i między każdą istotą żyjącą, która jest z wami, po wieczne czasy; łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią.
Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk,
wspomnę na przymierze moje, które jest między mną a wami i wszelką istotą żyjącą we wszelkim ciele i już nigdy nie będzie wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało. Gdy tedy łuk ukaże się na obłoku, spojrzę nań, aby wspomnieć na przymierze wieczne między Bogiem a wszelką istotą żyjącą, wszelkim ciałem, które jest na ziemi. I rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które ustanowiłem między mną a wszelkim ciałem, które jest na ziemi.

                                                                                                         Księga Genesis 9:11-17

 Ci mniej uduchowieni/ religijnie uświadomieni/ młodsi i dziecinni (jak na przykład Potomki Królowej Matki) mają nadzieję, że tęcza przynajmniej czasami oznacza też to

 

i zawsze próbują zdążyć do jej krańca dobiec.

W wypadku, gdyby ktoś czuł się zbyt poważny na dziecinne legendy Królowa Matka prosi bardzo, tęcz do wyboru, do koloru:

Hans Memling

Peter Paul Rubens

George Innes

Károly Markó the Elder

Mistrz z Moulins*

I tu, bardzo, zdaniem Królowej Matki, piękna:

Źródło

A jak się zajrzy do Brata Gugla, to tęczowo się robi, że aż się w oczach mieni:

Słowem, tęcza kojarzyć się może z tyloma pięknymi rzeczami.


W związku z czym Królowa Matka powinna uznać, że nie jest jej problemem fakt, że są na tym świecie tacy, którym tęcza wydaje się rzeczą na tyle złowrogą, że należy ją zniszczyć.

Dzień Niepodległości Królowa Matka spędziła leniwie i przyjemnie wraz z rodziną. Na grach, oglądaniu filmów na DVD, malowaniu, niespiesznej produkcji swetra na drutach, przy cieście cynamonowym i torcie ananasowym, będącym urodzinowym prezentem Królowej Babci dla Potomka Starszego oraz licznych niezdrowych przegryzkach, z dala od komputera i TV.

Po czym wieczorem, niestety, telewizor włączyła. I dostała po oczach łunami i bandą zamaskowanych patriotów, którzy, błyskając oczami przez szpary w kominiarkach, w dowód miłości do Ojczyzny rujnowali jej stolicę, wyrywali drzewka, podpalali samochody i obracali w perzynę instalację artystyczną, która im się kojarzyła.

I wtedy się okazało, że otóż poglądy... ekhm... artystyczne patriotów są jednak problemem Królowej Matki.

Bo tak się zlożyło, że ma alergię na tchórzy w kominiarkach. I że bardzo, bardzo jej nie po drodze z bandytami, którzy czują się silni tylko w grupie podobnych sobie troglodytów i w dodatku, co gorsza, otrzymują wszechstronne poparcie dla swych działań.

Bo niczym innym niż wyrazem poparcia jawią się Królowej Matce te pełne troski rozważania, jaki procent Marszu Niepodległości stanowili spokojni demonstranci, którzy pragnęli zamanifestować swoje poglądy, a jaką - chuligani w kominiarkach. I że ci spokojni to jest 90 procent, a ci nerwowi i zamaskowani - zaledwie 10, i że nie można tych dziewięćdziesięciu obarczać odpowiedzialnością za zachowanie tych dziesięciu, bo każdy ma prawo, bla, bla, bla. Te okrzyki, które się rozlegają z mediów, gdy ktoś się odważy nazwać bandytów bandytami, a tchórzy - tchórzami. Bo nie, tak nie wolno, bo odpowiedzialność zbiorowa jest be, bo ci, co szli pokojowo nie odpowiadali za towarzystwo, w którym szli, nie identyfikowali się, i tak dalej, i tym podobnie.

A Królowa Matka ma taką skazę umysłową, która jej każe zakładać, że jak się z kimś idzie noga w nogę i ramię w ramię, to się jednak mocno identyfikuje. I bardzo nieparlamentarną i najeżoną słowami uznawanymi powszechnie za obelżywe opinię ma i o tych, co w kominiarkach, i o tych, co w maskach obłudy udają, że to przecież nie oni, tylko "mała garstka". Bo oni, ci dobrzy, w ogóle nie mieli pojęcia. Niewinnie sobie szli, nic a nic nie podzielając poglądów i nie odgadując zamiarów tych, co obok szli, ale zamaskowani i z kostką brukową w garści. 

Królowa Matka wie doskonale, że ona swoim sprzeciwem i niezgodą na to, by prymitywne formy życia w kominiarkach kradły jej święto i doprowadzały do tego, żeby uczciwy człowiek nie decydował się flagi wywiesić z obawy, że może być uznany za jednego z nich, to se może... wiadomo co. Że jej zdanie się nie liczy nic a nic, dla nikogo. Bo ona się już rozmnożyła, pracuje, uczciwie płaci swoje podatki, z trudem wiąże koniec z końcem, a pod koniec miesiąca, jak już nie ma czego związać to co najwyżej popłacze w poduszkę w nocy, a nie wyrwie tej kostki z bruku, nie pójdzie rozwalić kijem bejsbolowym cudzej własności, nie podpali cudzego domu albo miejsca pracy, nie zdewastuje centrum miasta. Jest niewidzialna razem ze swym sprzeciwem, strachem i poglądami, bo nie wygląda w głównych wydaniach wiadomości tak dobrze jak bandzior na tle płonącej tęczy.

Ale czasem nie może już dłużej dusić w sobie tego oburzenia i tej niezgody, choćby i nikogo ona nie obchodziła.

Dlatego właśnie dziś oficjalnie i (w ramach swoich skromnych możliwości) głośno opowiada się po stronie tęczy.

Źródło

* Wszystkie reprodukcje dzieł sztuki pochodzą z Web Gallery of Art