O korzyściach z urlopu :)

W tym wypadku z urlopu Pana Małżonka.

Otóż niewątpliwą korzyścią z urlopu Pana Małżonka jest to, że zazwyczaj podczas takiego urlopu Królowa Matka udziela się kuchennie. To znaczy, piecze. Piecze nie dlatego (a w każdym razie nie tylko dlatego :)), że cieszy ją obecność Głowy Domu, ale dlatego, że może w razie potrzeby zawyć w kierunku Głowy Domu: "Zaaabierz ich ode mnie!!!" i wie, że Głowa przyjdzie i zabierze, pozostawiając jej swobodne (dobra, bądźmy realistami, swobodniejsze) pole manewru.

Dziś padło na ciasteczka. Wczoraj wieczorem Królowa Matka zapragnęła czegoś słodkiego i okazało się, że w domu nic nie ma, więc dziś od rana przeorywała internet  w poszukiwaniu inspiracji, bowiem pierwotny plan przyrządzenia czekoladowych ciasteczek Nigelli upadł był w związku z faktem, że całe obecne pod dachem Królowej i jej Bandy kakao zostało zużyte na wcześniejsze wypieki, a z jakiegoś powodu Królowa Matka nie wpadła na to, że może upiec swoje ukochane ciasteczka owsiane ze słonecznikiem. I bardzo dobrze, że na to nie wpadła, bo dzięki temu ryła w tym internecie, ryła, aż trafiła na to, czyli na Brazylijskie Ciasteczka Kawowe.

Przeczytała, udała się do kuchni i nastawiła piekarnik na 200 stopni. Następnie utarła 70 g rozpuszczonego masła z połową szklanki białego, i połową szklanki ciemnego cukru, usłużnie dosypywanego przez płonących chęcią pomocy Potomków, jednym jajkiem (również wbitym przez Potomków, i to już przy drugiej próbie z sukcesem. Pierwsza próba zakończyła się rozchlapaniem jajka na podłodze, ku nieukrywanemu entuzjazmowi Koteczki) i 1,5 łyżeczki cukru waniliowego. W drugiej misce zmieszała 1,5 szklanki mąki z 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia i 0,5 łyżeczki sody oczyszczonej, a także dwiema łyżkami kawy rozpuszczalnej (dostarczanymi przez Potomków nic a nic nie słabnących w swym entuzjazmie), połączyła składniki suche z mokrymi, wymieszała i przy użyciu łyżki (bo ciasto jest półpłynne, no, może nie tyle półpłynne, co dość luźne) na blasze pokrytej papierem do pieczenia ułożyła kulki wielkości dużego orzecha włoskiego, i umieściła blachę w nagrzanym piekarniku na 8-10 minut.

Skutek upieczenia tych ciasteczek jest taki, że Królowa Matka ogłosić musi publicznie, że kocha Brazylię, ojczyznę tak wyśmienitych wypieków. I Internet, który pozwolił jej ten przepis znaleźć. A także, że to, iż nie pożarła wszystkich ciastek naraz (wyszło jej 38 sztuk) jest wyłącznie skutkiem bolesnej świadomości, że ma Rodzinę, z którą się trzeba podzielić, oraz tego, że upieczenie ciasteczek nie kończyło jej działalności kulinarnej w dniu dzisiejszym.

Pan Małżonek bowiem, czyniąc oczęta Sarenki Bambi zapytał: "A muffinek byś nie upiekła?". Owszem, czemu nie, Królowa Matka by upiekła. Przerywszy internet po raz kolejny (ponieważ w domu nie miała ani kakao, ani coli niezbędnej dla stworzenia muffinek z colą, na które miała największą ochotę stwierdziła, że wypróbuje coś nowego) znalazła ten przepis, który natychmiast zmodyfikowała, ponieważ oprócz kakao i coli nie miała w domu także sezamu (a przysięgłaby, że ma!), miała za to znaczną ilość wiórków kokosowych. W związku z tym zamiast muffinek sezamowych mamy (jeszcze ciągle, choć już nie bardzo, najlepszy dowód, że wyszły jadalne) Prawie Oryginalne Muffinki Kokosowe Królowej Matki :).

Jak to zazwyczaj przy produkcji muffinek bywa, w jednej misce Królowa Matka połączyła produkty mokre (czyli 10 dkg stopionego, wystudzonego masła i 2 rozbełtane jajka), w drugiej - produkty suche (to jest pół szklanki brązowego cukru, szklankę mąki, półtorej łyżeczki proszku do pieczenia, pół łyżeczki sody i siedem kopiastych łyżek wiórków kokosowych). Potem to, co suche połączyła z tym, co mokre, dodała (to znaczy, Potomki dodały :)) hojnie rodzynek i zacukała się, bo z tego, co wie o muffinkach ciasto na nie powinno być dość luźne, a jej wyszło takie, że można by je wałkować. Więc nie zastanawiając się zbytnio chlusnęła mlekiem po całości, na oko (ale nie mniej niż pół szklanki to było), do osiągnięcia wymaganej gęstości ciasta. Po czym, już jak trzeba, napełniła dwanaście natłuszczonych foremek do 2/3 wysokości i wstawiła je do piekarnika nagrzanego do 180 stopni na 20 minut, i wtedy, owszem, zaczęła się zastanawiać, czy to, co wyjdzie bedzie się aby do czegokolwiek nadawało. A otóż nadaje się, co Królowa Matka wnosi z tego, że muffinek zostało pięć, a dlatego tylko aż pięć, że się Pan Małżonek obraził, że przeznaczony mu wypiek Rodzina wyżera(-łaby, ale on nie pozwolił!) bez żadnego opamiętania, i wydarł Rodzinie pozostałe babeczki z zębów.

Ciekawe, czy będzie pamiętał, by je przed Koteczką schować na noc (w tym miejscu proszę wstawić sobie Wredny Rechot Negatywnego Bohatera Filmowego, będzie jak znalazł).

PS. Tak, Królowa Matka pamięta, że dziś miało być o Weekendzie Z Pomponami. Jutro będzie, słowo harcerza!
PSS. Klaudio, specjalnie dla Ciebie dziś ani jednego przepisu z czekoladą :). Obawiam się jednak, że te przepisy Nigelli, do których się przymierzam, w czekoladę będą obfitować...