Miłość w chłodnym klimacie (by Pompony et consortes)

Pompon Młodszy (składając szczegółowe sprawozdanie z dnia szkolnego, i owszem, jest to czynność całkowicie zbędna, jako, że siedzimy na zdalnych i Królowa Matka w tychże lekcjach niejako uczestniczy, ale Pompon Młodszy nigdy nie pozwala się powstrzymać nieistotnym drobiazgom) - ...i, mamusiu, dziś na godzinie wychowawczej losowaliśmy osoby, i każdy miał o wylosowanej osobie napisać trzy sympatyczne rzeczy...

Królowa Matka (nieco, przyznajmy to, nieuważnie) - Aha...

Pompon Młodszy - ... i ja wylosowałem Martynkę, i napisałem o niej, że jest przyjacielska, uczynna i zawsze ma dobry humor... (z cieniem wahania w głosie) Chciałem co prawda napisać, że jest bojowa...

Królowa Matka (z pełnym przekonaniem, zna bowiem Martynkę, i to bynajmniej nie od dziś) - Powinieneś był.

Pompon Młodszy (nie czyniąc przerw dla wysłuchania matczynej opinii w temacie) - ...ale nie byłem pewny, czy to na pewno byłoby miłe.

Królowa Matka (zgadzając się z dzieciomtkiem) - No w sumie racja.

Pompon Młodszy (pozostając w ciągu) - A Jadwiga, wiesz, mamo, ta nowa...

Królowa Matka (z mocą, Jadwigi albowiem może i nie zna tak długo, jak Martynki, ale w niektórych wypadkach te głupie dwa-trzy miesiące w pełni wystarczają) - O, tak. Wiem.

Pompon Młodszy - ... wylosowała Roberta i napisała o nim "miły, wulgarny knypek".

Królowa Matka (w osłupieniu) - Że jak.

Pompon Młodszy (niemalże sylabizując dobitnie) - Miły. Wulgarny. Knypek.

Królowa Matka (jak wyżej) - I to miały być te sympatyczne rzeczy?

Pompon Młodszy (tonem koniecznego wyjaśnienia) - No, tak, bo, wiesz. Oni się w sobie zakochali i ze sobą chodzą.

Cóż.

Stara się Królowa Matka nie nadużywać dźwięcznej tej frazy, ale czasem człowiek musi, inaczej sie udusi.

Otóż ZA MOICH CZASÓW  miłość się objawiała w jakiś inny sposób.

Chyba :D.