Herbaciano

Poddając się ostatnio chwili (długiej) bolesnej refleksji Królowa Matka zrozumiała z całą jasnością dlaczego popularność jej bloga jest więcej niż dyskusyjna, czterocyfrową liczbę odwiedzin zalicza wyłącznie przy okazji pisania o pani Michalak (a nie zamierza jej czytywać tylko po to, by nabić licznik odwiedzin, jej poświęcenie ma swoje granice), reklamodawcy nie walą drzwiami i oknami ani w ogóle niczym, a szanse, że na blogu Królowa Matka zarobi kiedykolwiek chociaż pięćdziesiąt groszy jest więcej niż znikoma.

Dzieje sie tak nie dlatego, że blog Krolowej Matki jest o wszystkim i o niczym, co tych nie-walacych drzwiami i oknami reklamodawców może konfudować, i nie dlatego, że - wbrew radom Bloggera, rodzimego, bądź co bądź, portalu Królowej Matki (krótko! zwięźle! krotkimi zdaniami! żeby przykuć uwagę czytelnika, ale go nie zmęczyć zmuszając do zbyt długiego skupiania uwagi!) - pisze ona notki za długie, przegadane i pełne długaśnych, wielokrotnie złożonych zdań i dziwacznych słów.

Ale dlatego, że Królowa Matka tych (nielicznych) Czytelników, których jeszcze ma, haniebnie zaniedbuje.

Mamy bowiem oto koniec -koniec!!! - sierpnia, a ileż to notek zamieściła Królowa Matka od początku miesiąca?

JEDNĄ.

No więc, powodowana wyrzutami sumienia, zamieszcza oto drugą.

Kulinarną.

Na dobry początek nowego tygodnia specjalnie z czułym wspomnieniem o Czytelnikach, tkliwie o nich myśląc, Królowa Matka poczyniła muffinki herbaciane, sugerując się różnymi przepisami, tu dodając, tu ujmując, czyli jak zwykle.

Jak wszyscy wiedzą, muffinki to nie jest produkcja szczególnie skomplikowana i polega na wymieszaniu składników suchych (w tym wypadku - pół kilo mąki, 3/4 szklanki brązowego cukru, łyżeczki sody i łyżeczki proszku do pieczenia) w jednej misce, składników mokrych (tu: szklanki mocnego naparu herbaty, w wypadku Królowej Matki był to Earl Grey Twinnings, 100 ml oleju oraz soku z jednej cytryny - skórkę sobie Królowa Matka darowała, bo nie przepada - i dwóch jajek), połączenie wszystkiego mniej więcej i na szybko, po czym nałożenie ciasta w foremki muffinkowe do wysokości 2/3 foremki, posypanie po wierzchu grubym ciemnym cukrem i upieczenie wszystkiego w teperaturze 170 stopni przez około 25 minut.

Muffinek wyszło 14, przy czym do tych w seledynowych sukienkach Królowa Matka dodała też rodzynki (na specjalne życzenie Pana Małżonka). Ślicznie wyrosły, równo, a nie tak, jak się Królowej Matce zazwyczaj zdarzało, tu bardziej, ówdzie mniej, a gdzie indziej wcale :). Z jakiegoś powodu wbrew oglądanym wcześniej zdjęciom Królowej Matce wydawało się, że będą ciemne (to pewnie zasugerowanie się wizją naparu Earl Grey), nie były, ale smaku im to nie ujęło. Wszystkie zostały pożarte w ciągu jednego dnia, w tym część prawie natychmiast po wyjęciu z pieca, a nie jest to rzecz przytrafiająca się nagminnie wypiekom Królowej Matki, która ma wybredną i rozwydrzoną smakowo rodzinę.

Wszystkim Czytelnikom Królowa Matka życzy smacznego.

Póki ich jeszcze ma.